Interesujące Fakty o Budynku Parlamentu w Budapeszcie, których nie znałeś

Budynek parlamentu w Budapeszcie jest prawdziwym powodem do narodowej dumy, ponieważ do jego budowy zużyto aż 40 milionów cegieł! Ta niewiarygodna liczba odzwierciedla skalę projektu, ogromny wysiłek włożony w stworzenie tego architektonicznego symbolu oraz zaangażowanie ogromnej węgierskiej siły roboczej. W budynku znajduje się również pół miliona kamieni szlachetnych i 40 kilogramów 22- i 23-karatowego złota.

Choć budynek parlamentu w Budapeszcie zachwyca swoją neogotycką wielkością, jego projekt zawiera elementy innych stylów architektonicznych. W całym budynku można znaleźć wpływy stylu renesansowego i barokowego. To połączenie odzwierciedla pragnienie Węgier, aby być postrzeganym jako nowoczesny europejski naród, jednocześnie czerpiąc z bogatego dziedzictwa architektonicznego.

W burzliwych czasach II wojny światowej węgierski budynek parlamentu odegrał kluczową rolę w ochronie dziedzictwa kulturowego Węgier. Budynek potajemnie mieścił węgierskie klejnoty w koronie, kolekcję o nieocenionej wartości historycznej i symbolicznej. Ustawa ta podkreśla rolę Parlamentu jako obrońcy węgierskich skarbów narodowych.

Budynek parlamentu w Budapeszcie prezentuje 242 posągi, w tym posągi węgierskich władców, postaci wojskowych i przywódców Siedmiogrodu. Na fasadzie znajdują się herby, a w środku zwiedzających witają lwy flankujące schody, ozdobne schody, freski na suficie i popiersie architekta Imre Steindla. Dodatkowe posągi honorują postacie historyczne, takie jak Árpád, Stephen I i John Hunyadi.

Liczby odegrały znaczącą rolę w projektowaniu budynku parlamentu w Budapeszcie. Do kopuły prowadzi 365 schodów, reprezentujących dni w roku. Dodatkowo, budynek posiada 10 dziedzińców, odzwierciedlających podziały administracyjne Węgier w czasie budowy. Te dane liczbowe podkreślają związek Parlamentu z historią Węgier.

Budynek parlamentu w Budapeszcie posiadał innowacyjny system ogrzewania i wentylacji. Podniesienie standardu z czasem, nadal działa bez zarzutu. Zimą kocioł w pobliskiej konstrukcji pompuje parę przez rury w celu ogrzewania. W okresie letnim od lat 30. do 1994 r. pod ziemią przechowywano bloki lodu w celu chłodzenia budynku. Architekt Steindl najwyraźniej zaprojektował go w ten sposób, aby uniknąć dodawania nieestetycznych kominów na szczycie konstrukcji.

Centralna kopuła budynku parlamentu w Budapeszcie osiąga wysokość dokładnie 96 metrów (315 stóp). Ta pozornie arbitralna liczba ma głębokie znaczenie symboliczne. Wyznacza ona rok 896 n.e., kiedy to podbici Madziarzy przybyli do Kotliny Karpackiej, kładąc podwaliny pod państwo węgierskie.

Jeśli zastanawiasz się nad skalą budynku parlamentu w Budapeszcie, weź to pod uwagę: Wewnątrz budynku znajduje się ponad 1 kilometr dywanów! Dywany te, skrupulatnie tkane przez węgierskich rzemieślników, dodają bogatej atmosfery i pokazują kolejne oblicze węgierskiego rzemiosła.

Imre Steindl, architekt, który zaprojektował budynek Parlamentu, niestety cierpiał na pogarszający się wzrok podczas budowy. Pomimo tego wyzwania, wizja Steindla i skrupulatne planowanie zapewniły ukończenie budynku w 1904 roku, czyli dwa lata po jego śmierci.

Po II wojnie światowej i ustanowieniu reżimu komunistycznego na Węgrzech, czerwona gwiazda została dodana na szczycie kopuły węgierskiego parlamentu w 1949 roku. Dodatek ten, postrzegany jako symbol sowieckich wpływów, okazał się kontrowersyjny. Wraz z upadkiem komunizmu w 1989 r. czerwona gwiazda została usunięta, a kopuła powróciła do swojego pierwotnego wyglądu.

Budynek parlamentu w Budapeszcie to nie tylko wspaniała architektura, ale także skarbnica węgierskiej sztuki i rzemiosła. Wnętrze budynku zdobią freski, rzeźby, misterne okna witrażowe i arrasy stworzone przez węgierskich artystów. Te dzieła sztuki nie tylko podkreślają piękno budynku, ale także prezentują dziedzictwo artystyczne Węgier.

Budynek parlamentu w Budapeszcie posiada dwie identyczne sale po obu stronach centralnej kopuły. Pierwotnie obie służyły jako sale legislacyjne, jedna dla Izby Wyższej, a druga dla Izby Niższej. Po przejściu kraju na system jednoizbowy, jedna izba jest nadal używana do sesji parlamentarnych, podczas gdy druga służy do ceremonii, konferencji, a nawet wieczornych wycieczek z przewodnikiem.